Mysteries > Rijen - Thom & Co - Memorial - Fundamenten - Processie - Spelen - Vraagstuk

Vraagstuk

"De alignementen van Carnac vormen het grootste vraagstuk uit de megalithische tijd."

Alignement de Kerlescan - Carnac

Complex geheel

De megalieten van Carnac en omgeving vormen een complex geheel waarvan we de samenhang nog moeilijk kunnen achterhalen. We mogen niet vergeten dat vele stenen verdwenen zijn en dat de restanten die we nu nog zien, dateren uit verschillende perioden. Niet alle megalieten die we nu zien, waren gelijktijdig "in gebruik". Archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat monumenten op een bepaald ogenblik werden afgebroken, waarbij de materialen dienst deden bij de bouw van nieuwe monumenten. De "gerecycleerde" menhir, waarvan delen werden gebruikt als deksteen in de Table des Marchand en in Gavrinis, is hiervan een mooi voorbeeld. Andere monumenten geraakten mogelijk in onbruik en verdwenen in de vegetatie. Ook zijn er verschillende soorten monumenten, elk met hun eigen functie.

Een aantal van deze monumenten vormen blijkbaar een astronomisch verband, met de Grote Menhir van Locmariaquer als middelpunt. "Le Géant du Manio" nabij het Alignement van Kerlescan, de grootste menhir van Carnac met een hoogte van 6m50, zou in verband staan met de Grote Menhir van Locmariaquer.

Le Géant du Manio - Carnac

Complex antwoord

De vraag naar de functie van de alignementen van Carnac valt niet eenvoudig te beantwoorden. Wellicht gaat het er niet om slechts te kiezen uit de hypotheses beschreven in voorgaande pagina's, maar is het antwoord complexer.

Vele onderzoekers willen niet uit hun hokje treden en blijven krampachtig hun visie verdedigen. Misschien is het beter de zaak ruimer te bezien en verschillende hypotheses te kombineren.

Het beeld van de menhirrijen als processieweg is zeer krachtig en algemeen aanvaard. Dit sluit niet uit dat bepaalde stenen een astronomische betekenis hadden, gebruikt om feestdagen te bepalen, en dat andere stenen dienden als herinerring aan belangrijke personen of gebeurtenissen. Het idee van het "Memorial" dient dus ook niet verworpen te worden. Misschien dienden sommige steenverbanden slechts als afbakening voor kampeerplaatsen, en dienden andere als marktplaats.

Eigenlijk weten we nog te weinig over de leefgewoontes en de rituelen van de megalietenbouwers om het vraagstuk van Carnac te beantwoorden. Hopelijk zal toekomstig onderzoek meer licht op de zaak werpen. Ondertussen moeten we het doen met de schaarse gegevens die we hebben.
Het loont de moeite stil te staan bij het recente onderzoek van Professor Michael Parker Pearson in Stonehenge en nabij Woodhenge. Er zijn mogelijk heel wat overeenkomsten tussen het gebeuren in het Stonehenge-Woodhenge-complex en de rituelen te Carnac. Volgens Michael Pearson was Stonehenge het monument voor de doden en Woodhenge de plaats voor de levenden. Vanuit Woodhenge vertrokken er op feestdagen waarschijnlijk processies naar Stonehenge. Parker toonde eveneens aan dat de Durringtonwalls dienden als kampeer- en feestplaats voor de "pelgrims".
Het idee van een aparte plaats voor de levenden en de doden is ook aangetoond op de Orkney eilanden.

De kern van de heilige plaatsen was mogelijk enkel toegankelijk voor priesters. In de kleine kamers van de cairns van Locmariaquer, Gavrinis en Petit Mont kunnen slechts enkele mensen binnen. Misschien waren ze enkel toegankelijk voor priesters en gezagsdragers. De driehoek Locmariaquer-Gavrinis-Petit Mont was mogelijk het exclusieve terrein voor de priesterklasse (als we het zo mogen noemen), daar waar de belangrijkste rituelen plaatsgrepen. De grotere complexen, zoals die van Carnac, laten meer mensen toe. Mogelijk was Carnac het ritueel gebied voor "het volk".

Reële fantasie

Steunend op voorgaande bedenkingen en met de nodige fantasie kunnen we ons een vrij realistisch beeld vormen van wat er leefde in Carnac. Met onze télétijdsmachine stuurden we onze denkbeeldige reporter ter plaatse...

"Nabij de alignementen van carnac staan honderden tenten. Er heerst een drukte van jewelste. Kinderen joelen en spelen nabij de afspanning met de dieren. Varkens, schapen, geiten en runderen, bedoeld voor het feestmaal en het offer. Midwinter, de gezelligste tijd van het jaar. Van einde en ver zijn de mensen toegestroomd. Ze brengen kleurrijke en geurige koopwaar mee, er wordt druk geruild en geboden. Kruidendokters verzorgen de wonden van de reizigers. Er zijn waarzeggers en vertellers. Er wordt gelachen, gegeten en gedronken. 's Avonds is het feest. Ondertussen zijn de priesters de rituele vieringen van morgen aan het voorbereiden.
De dag van de zonnewende is er een grootse processie doorheen de alignementen. Mensen zingen en blazen op hoorns. Op het eindpunt toegekomen wordt het stil. De priester spreekt enkele raadselachtige woorden uit en gooit een offer in het vuur..."

Blijvend mysterie

In de toekomst zullen we waarschijnlijk nog een beter zicht krijgen op het leven van de megalietenbouwers. Vele theoriën zullen nog verzonnen en verworpen worden. De oorspronkelijke religieuze- en astronomische betekenis van de alignementen van Carnac zal allicht een mysterie blijven...

'Terug naar boven'    -   Intro 4 Mysteries (= volgende pagina)