Aanvullingen van Edgar Simons (7)

Brabant - Henegouwen - Namen - Luik - Luxemburg - Vlaanderen - Andere 

Hertogdom Luxemburg

© Copyright Edgar Simons

Diekirch

 Het '"Deiwelselter" is een verkeerde restauratie van ee vroeger dolmen. In 1850 was de dolmen al tot een ruïne vervallen. In 1892 werden de stenen ervan opgestapeld in de vorm van een poort.

Manternach

De "Groëstaen'' of "Grauenstein" is geen dolmen. Hij is een legendesteen, voorheen "Pierre du Diable" genoemd, die in 1886 op een gemetselde sokkel werd gelegd.

Waldbillig

De "Dolmen van Müllerthal". Zie mijn opmerkingen onder Chassepierre (provincie Luxemburg)

Altlinster

De gravurerots heet "Haertgeslay", niet "Rocher de Hertha". "Haert" is niet afgeleid van Hertha, maar betekent gewoon "bos".
De gravure is Gallo-Romeins en stelt geen man en een vrouw voor, maar twee mannen (af te leiden aan hun kleding).

Berdorf

De zogenaamde "menhir van Millerbour" is geen megaliet. De steen werd 1970 gevonden nabij de plek "Melebour", niet ver van een Romeinse urnenrots. Hij is waarschijnlijk een hutsteen van een urnengraf.
In 1978 stond de steen nog naast de kerk (zie foto op blz. 246). toen ik in 1992 in de streek op zoek ging naar polijststenen, bemerkte ik dat hij verdwenen was. Dankzij een behulpzame hoteluitbaatster, die enkele telefoontjes pleegde, kwam ik te weten dat de steen verplaatst was naar een privaat voortuintje tegenover het kerkhof.

Reckange-lez-Mersch

Een archeologisch onderzoek in 2001 bevestigde dat de opgerichte steen een echte menhir is.

Duitsland

Bollendorf

Druïdenstein (p. 253) Eckbusch en Eckstein worden door Brou verkeerd vertaald.
De juiste vertaling is Hoekbos en Hoeksteen.

Olk

De zogenaamde Druïdenstein (niet Langenstein) is een enorme , natuurlijke kalkrots.

Mützenich

"Le lit de Charlemagne" of "Kaiser Karls Bettstaat" is een zwerfsteen.

****

Uiteraard moet men met al deze opmerkingen en correcties ook rekening houden bij het lezen van de bladzijden 18 t.e.m. 23, 303 t.e.m. 314 en 308 t.e.m. 314.

De foto onderaan blz. 280 is die van de stenen te Forrières (provincie Luxemburg)

Franse Ardennen (blz. 285-286)

Château-Regnault

De gemeente is bekend om de legende van de vier Heemskinderen en het ros Beiaard.
Op een berg boven het plaatsje zou het kasteel van de Heemskinderen hebben gestaan. Er staat nu een indrukwekkend monument.
Vier rotsruggen op de berg worden "Les Quatre Fils Aymon" genoemd, een vijfde "Roche Maugis". Maugis de tovenaar was een neef en goede vriend van de Heemskinderen.
De "Table de Maugis" was een enorme, platte steen die op drie rotspunten rustte (een natuurlijke rotsformatie) op de flank van de berg. Hij werd in 1842 vernield. Het gaat hier dus niet om een dolmen die eens onder een tumulus lag, zoals Brou beweert.

Anchamps

De "Pierre Roland" is een legendesteen die sterk gelijkt op een menhir. De steen is niet genoemd naar een bedelaar die zich daar ophield, maar naar Roeland (de favoriete ridder van Karel de Grote en bastaardzoon verwekt bij zijn zuster).

Ham-sur-Meuse

Er is mij niets bekend over een menhir. Er ligt wel een legendesteen, een "Pas Bayard", in de Maas.

Haybes

De "Pierre Saint-Martin" is een polijststeen.

Vireux-sur-Meuse

In Vireux-Wallerand liggen twee legendestenen: de "Pierre-qui-Tourne" (door Brou vermeld) en de "Pierre de Saint-Georges". De eerste zou een omgevallen menhir kunnen zijn. De tweede is een platte steen met twee hoefindrukken.

Terug naar boven - Wéris (= volgende pagina)