Aanvullingen van Edgar Simons (1)

Brabant - Henegouwen - Namen - Luik - Luxemburg - Vlaanderen - Andere

Volgende aanvullingen bij het werk van Willy Brou 'Les mégalithes de Gaule Belgique' werden aangebracht door Edgar Simons.
Alle informatie op de pagina's 'Aanvullingen' valt onder het auteursrecht van Edgar Simons.

Indien u de informatie op de pagina's 'Aanvullingen' in uw publicaties wenst te gebruiken, gelieve dan eerst de toelating te vragen aan de auteur. Megalitica vraagt u uitdrukkelijk deze formaliteit te vervullen!

Contact: Edgar Simons, Tramweglei 103, 2500 Lier

E-mail: edgard.simons@telenet.be

Edgar Simons

Edgar Simons is een Vlaams onderzoeker die verschillende artikels schreef over Belgische en Zwitserse megalieten
In de jaren '70 werkte hij samen met Willy Brou. In 'Les mégalithes de Gaule Belgique' gebruikte Willy Brou veel van het opzoekingswerk en de situatieschetsen van Edgar Simons. Ondanks het feit dat Edgar herhaaldelijk wees op fouten in de manuscripten van Brou, werden deze fouten toch opgenomen in 'Les mégalithes de Gaule Belgique'.
Hieronder en op de volgende pagina"s vindt u de aanvullingen en correcties van Edgar Simons.

Provincies Vlaams en Waals Brabant

© Copyright Edgar Simons

Asse

P.C. Van der Elst vermeldde in 1872 terloops 4 dolmens:
te Dilbeek, te Sint-Katelijne-Waver, te Asse en te Thorembais.
Voor Dilbeek en Sint-Katelijne-Waver baseerde hij zich enkel op twee toponiemen, respectievelijk "Austeen" en "Oude Grootensteen".
Te Thorembais gaat het om de "Grosse Borne" (zie onder Thorembais-Saint-Trond). Van der Elst gebruikte dus te onpas de terrn ''dolmens'.
Waarschijnlijk bedoelde hij de monoliet die in 1852 werd uitgegraven bij de ingang van een Romeins kamp te "Borgstad'' (verdwenen toponiem). De steen zat vol met fossiele schelpen en werd zonder enige reden vergeleken met de deksteen van een dolmen.
Het Romeins kamp meen ik te kunnen situeren op de Putberg. De toponiemen Steenveld en Krispier, die Brou in verband brengt met de zogenaamde verdwenen dolmen, situeren zich in het gehucht Asbeek. Toponiemen als Steenveld en Steenberg verwijzen meestal naar stenen van een Romeinse ruïne. Zo ook te Asbeek.
Het huidige toponiem Kespier is nu een straatnaam in het gehucht Asbeek.

Bost

Het toponiem Langesteen was in 1849 de naam van een veld tussen de Jodenstraat en de grens met Goetsenhoven. Het kan verwijzen naar een menhir of naar een grenssteen.
De steen die Brou in 1969 in het veld heeft uitgegraven, was geen restant van de eventuele menhir, maar een reensteen. In de omgeving stonden in de jaren 80 (van de 20ste eeuw) nog meer reenstenen met namen zoals "Steen", "Grote Steen" en "Het Steenken". Reenstenen werden vroeger geplaatst om percelen grond en velden af te bakenen.
Brou publiceerde een foto van de door hem gevonden steen in zijn boek "Le secret des druides'' (1970) op blz. 222.

Bruxelles (Brussel)

Het toponiem Steen verwijst hier meer dan waarschijnlijk naar een verdwenen kasteeltje. Het kasteel aan de Schelde in Antwerpen wordt ook Het Steen genoemd.

Braine-l'Alleud

De "Pierre-qui-Tourne" was een bijna vierkantige steen met een gat in het midden. Waarschijnlijk was hij de sokkel van een kruisbeeld.

Court-Saint-Etlenne

De "Pierre-qui-Tourne" in het gehucht Beaurieu is eerder een polijststeen dan een dolmentafel. In de 19de eeuw werden al meerdere polijststenen in de streek gevonden.

Hakendover

Brou vergist zich. De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Steen staat in het gehucht Grimde (Tienen). Er zouden 3 stenen hebben gestaan. In 1989 heb ik nog èèn opstaande steen gezien. Een tweede lag achter de kapel. De laatste steen is ook weggehaald bij wegenwerken.

Jauche

De steen een speling van de natuur, geen megaliet.

Louvain (Leuven) 

De "Groeiende Steen" is een stenen kruisbeeld dat volgens de legende natuurlijk is ''gegroeid" en nog groter wordt. Het hangt boven het altaar in de Heilig-Kruiskapel aan de Naamsestraat.

Neerwinden

De mogelijke menhir werd eerst voor de kerk geplaatst in de door Brou veronderstelde oorspronkelijke positie (zie mijn foto op blz.44). Later werd de steen in een andere positie op een sokkel geplaatst.
De afmetingen die brou vermeldt kloppen dus niet meer.

Overijse

Ik heb destijds een verkeerde steen gefotografeerd. De steen op de foto (blz. 46) is dus niet de juiste. De steen in kwestie stond toen nog niet in de tuin, maar lag tegen een hok. Nu is hij wel rechtgezet.
In de tekst van Brou staan twee zetfouten. De steen werd gevonden in 1971 (niet in 1871) en staat in de tuin van het huis nr.19 (niet nr.15).

Piétrebais

De "Pierre-qui-Pousse" (Groeiende steen) is een natuurlijke, spitse rots bij de Ruisseau Piètrebais. De rots wordt ogenschijnlijk groter omdat het riviertje aan de voet ervan de grond verder en verder wegschuurt.

Thorembais-Saint-Trond

Dubbel gebruik met Perwez. De "Grosse Borne" is een grenssteen en staat op het grondgebied van Thorembais-Saint-Trond.

Thorembais-les-Beguines

Dubbel gebruik met Thorembais-Saint-Trond en Perwez.

Tirlemont (Tienen)

De tweede paragraaf in de tekst is fout.
De steen stond in een "knik" van de Oudeweg (nu Lovensteen genoemd). Bij de aanleg van de spoorweg werd hij ofwel vernield, ofwel bedolven onder de spoorwegberm.

Virginal-Samme

De "Pierre-qui-Tourne" aangevoerd door een gletsjer, was een schommelsteen die in labiel evenwicht lag op een rots. Hij werd in die toestand nog gezien in 1879. Later is de steen naar beneden getuimeld en op een ander blok komen te liggen .
Dat de steen ook "Table des Sorcières" wordt genoermd is een vergissing. Brou verwart waarschijnlijk deze steen met de "Pierre des Sorcières" in het naburige Ronquières.

Zemst

De "Halvesteen", uitgegraven in 1927, is meer dan waarschijnlijk de sokkel van een kruisbeeld dat eens bij het kruispunt stond.

Terug naar boven - Aanvullingen 2 Henegouwen (= volgende pagina)