Aanvullingen van Edgar Simons (3)

Brabant - Henegouwen - Namen - Luik - Luxemburg - Vlaanderen - Andere 

Provincie Namen

© Copyright Edgar Simons

Anhée

In zijn vorige werken situeerde Brou de "Pierre du Diable" van Senenne in het gelijknamige gehucht van Sovet.
Vele auteurs hebben die vergissing overgenomen. Ik heb Brou op zijn vergissing gewezen en in zijn laatste boek situeert hij de steen dan ook onder Anhée. Maar hij liet na zijn lezers te wijzen dat hij de steen tevoren verkeerd had vermeld onder Sovet.
Sinds kort staat op de legendesteen een bordje met de naam "Pierre du Diable".
De steen is geen megaliet.

Braibant

De grenssteen werd gevonden door prof. Daniel Dumont uit Mohiville.

Castillon

De "Blanche Borne" is een mogelijke menhir. De steen werd door landbouwers uit een veld verwijderd en in een aanpalend bos in een kuil gelegd. Bij mijn bezoek in 1988 was hij al overwoekerd. 

Ernage

"La Grosse Pierre" is een middeleeuwse grenssteen en staat nu in een tuin te Walhain-Saint-Paul.

Evelette

Het "Cimetière des Chiens" bestaat niet; wel een "Monument aux Chiens" in het park van het kasteel Van Résimont te Evelette. Dat is een grafmonument, geen megaliet.
De echte megalieten (een omgevallen menhir en een polijststeen) liggen in een bos te Flostoy.

Fagnolle

De zogenaamde cromlech en offersteen bevinden zich op grondgebied van Dourbes, maar zijn het gemakkelijkst bereikbaar vanuit Fagnolle.
De zogenaamde cromlech is een natuurlijke groep fagnolieten. Dat zijn losse blokken die zich in het tertiaire tijdperk hebben afgescheiden van de kalkstenen ondergrond. Dit natuurverschijnsel is eigen aan de streek en werd genoemd naar het plaatsje Fagnolle.
De "Pierre aux Sacrifices" (Offersteen) is een polijststeen.

Franière

De "Pierre Salnte-Agathe'' is een grenssteen op de grens met Floreffe.De steen werd in 1902 ten onrechte aanzien als een menhir door de geoloog X. Stainier.

Gonrieux

De "Pierre-qui-Tourne" staat op het grondgebied van Bailleux (provincie Henegouwen).
Hij werd voor het eerst gesignaleerd in 1871 en lag toen neer op de grond. In 1897 werd hij staatseigendom en werd hij los op de grond rechtgezet. Hij is waarschijnlijk een echte menhir.

Haillot

De steen onder het altaar in de Sint-Mortkapel zou het topje van een bedolven menhir kunnen zijn. Volgens mij is hij niet de steen waarop Sint-Mort (volgens de legende) stierf en die "le Lit de Saint-Mort" werd genoemd.
De heilige werd begraven in de Sint-Mortkapel te Hoei (Huy), onder een steen die afkomstig is uit Haillot. Deze steen is waarschijnlijk "le Lit de Saint-Mort".
De "Pierre du Diable" heb ik in 1985 gevonden, aan Brou gesignaleerd en in mijn artikel "De megalieten van Saint-Mort te Haillot" (26 juni 1985) beschreven als een omgevallen menhir. Pas in 2007 hebben archeologen de steen als een ware menhir geïdentificeerd en terug recht gezet.
Op mijn plannetje ( blz. 110) heeft Brou onder punt 5 "kerk" veranderd in "cimetière" (kerkhof).

Jambes

Op de hoek van de Chemin de Velaine en de Chemin des Pêcheurs staat een kapelletje met een beeldje van Sint-Maternus bij de dolmen.

Jemelle

Op mijn plannetje ( blz. 117)  situeer lk de dolmen van Lamsoul, de dolmens van Hargimont en de zogenaamde menhir van Waha op een rechte lijn, samenvallend met de bosweg "Voie des Lutons" (Kabouterweg). Dit is een vergissing. De steen te Waha is geen menhir en ligt 625 m ten oosten van de verbindingslijn tussen de dolmens.

Louette-Saint-Denis

Een mogelijke menhir staat in het Bois de Hé te Louette-Saint-Pierre.

Lustin

De ''Frappe-Cul", een mogelijke menhir die als schandpaal werd gebruikt, is verzet naar de kant van de weg (baan naar Yvolr). Hij stond in een nabijgelegen boomgaard (zie mijn plannetje op blz. 118).
Toen ik in 1990 op zoek ging naar nog andere megalieten in Lustin, bemerkte ik dat de boomgaard was verdwenen en het terrein werd verkaveld. Gelukkig stond de steen er nog. Terstond signaleerde lk dat aan prof. Dumont uit Mohiville, die contact nam met de gemeentelijke authoritelten. Zo werd op het nippertje de steen gered.

Martouzln-Neuville

De twee semi-dolmens werden na de archeologische opgravingen verwaarloosd achtergelaten en zijn niet meer herkenbaar.

Matagne-la-Grande

"La Commère Faliche" is een fagnolietengroep.

Mazée

"La Pierre-qui-Vire'" staat niet te Mazée , maar te Vireux in Frankrijk.

Nismes

De zogenaamde megaliet is een enorme, natuurlijke fagnoliet.

Porcheresse en-Condroz

Eens te meer vergist Brou zich van gemeente. De mogelijke (omgevallen) menhir ligt niet in de gemeente Porcheresse, maar op een plek genaamd Porcheresse in een bos te Amberloup (provincie Luxemburg).

Resteigne

De gemeente Resteigne (niet Restaigne) ligt in de provincie Luxemburg (niet in de provincie Namen).
De "Pire à Misauté", vroeger ook "druïdensteen'' genoemd, is een (natuurlijke) legenderots.

Romerée

De folklorist Albert Marlnus vergistte zich bij het onderschrift van een foto in zijn artikel over steencultuur.
De foto toont zeer duidelijk de menhir van Gozée in Henegouwen. In het onderschrift staat Romerée i.p.v. Gozée . Brou nam die vergissing over.

Slnsin

De zogenaamde dolmen en cromlechs zijn niet verdwenen. Ze zijn echter geen megalieten, maar resten van een Keltisch oppidum.

Spy

De "Pierre-qui-Tourne" was een ronde steen, geen megaliet. Toen hij in 1866 voor het eerst werd vermeld, was hij al vernield.

Thy-le-Bauduin

Ditmaal heeft Brou het bij het rechte eind. De "Pierre du Diable" en de "Martinpîre" waren één en dezelfde steen op op grondgebied van Thy-le-Bauduin. Enkele andere auteurs situeerden de "duivelssteen" op het grondgebied van Hanzinne.Recentere auteurs (o.a. Claude Hennuy) dachten dat het om twee verschillende stenen ging en signaleerden zowel in Thy als in Hanzinne een "duivelssteen".

Weillen

De ''Pierre du Diable" is geen megaliet. Het blok is afgescheurd van de "Roche de l'Evêque", een dolomietrots op de 
flank van de tegenovergelegen heuvel.

Terug naar boven - Aanvullingen 4 Luik (= volgende pagina)