Onderzoek >  Onderocht - V.I.P's

 Onderzoekers onderzocht

"Een persoonlijke visie" door Alec Van Rompuy

Iedereen die intens met megalieten 'bezig is' kan zich een onderzoeker noemen en hierover publiceren.
Dankzij het internet is publiceren zeer eenvoudig geworden, met als gevolg een enorme vloed aan informatie geschreven door 'onderzoekers' van allerlei allure. We dienen ons dus vragen te stellen over de betrouwbaarheid van de informatie.

"De eerste lijn"

De basis van alle onderzoek is natuurlijk het wetenschappelijk veldwerk. Gegevens verzamelen, opmeten, opgraven, sonderen enz.
We gaan ervan uit dat de gegevens van de archeologen accuraat zijn. (Sommigen zijn het niet eens met de dateringsmethoden, maar dat laten we hier terzijde).

Maar welke conclusies kan men trekken uit het feitenmateriaal?
Archeologen uit de "1ste lijn" zijn zeer voorzichtig met het trekken van conclusies. Ze beperken zich (wijselijk) tot hun kleine onderzoeksterrein en zwijgen veelal over het grotere geheel. Ze zijn weinig gekend buiten de academische wereld.
Een uitzondering hierop is de Britse Professor Mike Parker Pearson, die verder durft kijken dan zijn opgravingsprojecten in Stonehenge en hierover raporteert in de media.

De meeste conclusies worden getrokken door de onderzoekers "achter het front" en helaas ook door onderzoekers die weinig of nooit "aan het front" kwamen.
De 'ernstige' archeologen boeken meer en meer resultaat. Ze werken in internationale teams met vertegenwoordigers uit verschillende wetenschappelijke dissiplines. Helaas hebben ze veelal gebrek aan tijd en middellen,
hierdoor spenderen ze ook zelden tijd aan het weerleggen van de populaire werken van fantasten.
 

Er zijn ook onderzoekers die de megalieten bestuderen op energetische eigenschappen en daarbij methoden gebruiken die niet door de wetenschap aanvaard zijn. Velen worden waarschijnlijk terecht kwakzalvers genoemd, maar er zijn er die zeer methodisch te werk gaan en ook gebruik maken van elektronische aparatuur. Het laatste woord hierover is nog lang niet gesproken...

Nederlandstaligen lezen vooral het werk van Engelstalige auteurs en gaan helaas voorbij aan de vele interessante Franstalige wetenschappelijke publikaties...

"De tweede lijn"

De onderzoekers van de "tweede lijn" verzamelen en bestuderen de gegevens van de archeologen en van andere onderzoekers, en vullen dit soms aan met de informatie uit hun eigen veldwerk. Daaruit trekken ze conclusies en komen zo tot nieuwe visies.

Deze onderzoekers zijn soms zelf archeologen, die ook het werk van hun collega's bestuderen en verwerken.
Archeologen hebben het grote voordeel dat ze makkelijk toegang hebben tot de nodige bronnen. Omwille van hun professionele reputatie blijven ze zeer voorzichtig in hun uitspraken en worden ze daardoor betrouwbaar geacht.
Het nadeel hieraan is dat ze veelal de "controverciële" thema's schuwen.
Een bekend hedendaags voorbeeld is de Schote archeoloog Neil Oliver.

Sommige onderzoekers hebben een academische graad, we kunnen ze dus wetenschappers noemen, maar ze zijn geen archeoloog of geschiedkundige. Hierdoor worden hun visies niet makkelijk erkend door de "officiële instanties". Hun werk wordt zelden door andere wetenschappers onderzocht.
Toch zijn de conclusies en de ideeën van deze auteurs veelal goed onderbouwd en zeer realistisch. Helaas gaan ze meestal veel te ver in hun redeneringen, maar dat maakt hun werk niet minder interessant. Het spijtige aan deze originele ideeën is dat ze zelden door anderen worden bewezen of ontkracht.
Dit is bijvoorbeeld het geval met het werk van de Belgische Historicus Marcel Mestdagh. (zie deel 4: Atlantis).
Zijn boeken worden nog steeds verkocht en zijn eveneens te vinden in tal van Vlaamse bibliotheken. Toch zijn Marcel's ideeën nooit aanvaard, noch ontkracht. 
Ook de originele ideeën in "De Stenen Spreken" van Reinoud de Jonge (theoretisch fysisch chemicus en een leraar op een internationale school in Nederland) hebben (nog) geen officiële erkenning gekregen. Ook deze auteur gaat veelal te ver met het trekken van conclusies.

Een aantal van deze onderzoekers worden terrecht door de wetenschap verworpen. Het bekendste voorbeeld is Erich von Däniken. Zijn conclusies over de Europese megalithische beschaving zijn zeer bedenkelijk.
(zie Deel 4: Mysteries / Signalen)

"De derde lijn"

Dit is ongetwijfeld de grootste groep van onderzoekers. Deze veelal gepassioneerde mensen wijden zich aan "het grotere geheel" en gebruiken daarbij de informatie van de "1ste en 2de lijn". Dit zijn de "leerkrachten" die informatie verzamelen, analyseren, evalueren en sammenvatten. Uiteraard is hun persoonlijke visie daarbij ook van invloed.
Tot deze groep behoren schrijvers en webmasters (zoals de auteur van deze website).

De informatie verschaft door deze onderzoekers is veelal veel ruimer dan die van voorgaande groepen, maar meestal veel oppervlakkiger. Toch is het werk van deze auteurs belangrijk - en daarmee bedoel ik niet noodzakelijk mijn eigen werk - het gaat hier veelal om zeer toegankelijk werk in "begrijpelijke taal", met informatie die elders moeilijk te vinden is. Wie op het internet informatie over megalieten zoekt, komt meestal eerst bij deze bronnen terecht. Daarom dient er zeer voorzichtig te worden omgegaan met hun informatie.

Wie deze bronnen raadpleegt, dient dus zeer voorzichtig en kritisch te zijn. Er zijn goede en slechte website's of boeken. Bij informatie over de megalithische beschavingen is het belangrijk dat er een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen feitelijke gegevens, wetenschappelijk aanvaarde conclusies en onbewezen of controversiële theoriën. Bronvermelding en kwaliteit van de gebruikte bronnen zijn ook belangrijke criteria, alsook de websites naar welke ze doorverwijzen.

De onderzoekers van "de derde lijn" (niet allen auteurs) zijn ook terug te vinden op talrijke internetfora, waar soms zeer verhitte disputen gevoerd worden. Een deel van deze "onderzoekers" staat zeer vijandig tegenover de officiële archeologie en wetenschappers in het algemeen. Ze geloven in complotten, verzwegen waarheden, hoog-technologische oude beschavingen en buitenaardse inmenging.
Veel van hun beangstigende ideeën worden op sceptische website's weerlegd, andere vallen moeilijk te weerlegen noch te bewijzen.

• SKEPP: skepp.be  Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap.
• Stichting Skepsis: www.skepsis.nl/

"Megalitica.be"

Als auteur van deze website tracht ik een goede reputatie op te bouwen door zeer voorzichtig om te springen met mijn informatie en duidelijk onderscheid te maken tussen feiten en conclusies, tussen aanvaarde wetenschap en onbewezen theoriën. Ik geef hoofdzakelijk informatie over megalithische monumenten waar ik een goed beeld van heb omdat ik ze zelf bezocht en verwijs waar nodig door naar de meest 'nuchtere' bronnen.
Megalitica.be is ondertussen gegroeid tot de meest uitgebreide Nederlandstalige website over megalieten. Langzaam neemt het aantal "bezoekers" toe, de impact van deze website wordt dus steeds groter ...
 Dit maakt me zeer bewust van mijn verantwoordelijkheid. Daarom sta ik open voor kritiek, correcties en opbouwende opmerkingen.

Meer informatie over mijn achtergrond en doelstellingen kan u vinden op de pagina "Over de auteur".

Alec Van Rompuy.

Terug naar boven -  V.I.P's (= volgende pagina)